Τ’ αντρειωμένου τ’ άρματα

Το 1984 καταγράφεται μια απρόσμενη συνεργασία του Άκου Δασκαλόπουλου με το ροκ συγκρότημα «Αγάπανθος», το οποίο έδρασε κυρίως στη 10ετία του 70. Στον 2ο από τους δυο δίσκους του συγκροτήματος με τίτλο «Επιστροφή στις ρίζες» υπάρχει και ένα κομμάτι με τίτλο «Τ’ αντρειωμένου τ’ άρματα», με στίχο αρκετά ανατρεπτικό (με όποια σημασία και αν δοθεί στο όρο αυτό). Το ερμηνεύει η Χαρά Αργυροπούλου.
1/12= 8,3%


Πέτρο, Κωστή, Μιχάλη και Σταμάτη
Δεν σας κλαίω, ούτε λυπάμαι
Χαμένοι πήγατε, ευτυχισμένοι και χορτάτοι
Κι η Κίτσα, Ράνια, Χαριτίνη
Γλυκιά η βόλεψη και δε σ’ αφήνει
Πέσατε θύματα κάπου Παρίσι-Ρώμη
Ένα πτυχείο «δι ανάμνησιν»
Μεσ’ στη κουζίνα ή το σαλόνι.
Γιώργο, Νικόλα, Μανωλάκη,
Μπάμπη, Ηρώ, Κλειώ και Στέλλα, Λάκη
Ονόματα μικρά κι απλά
Πόσες χιλιάδες !
Μανεμοπλάνταχτα πλεμόνια θα ουρλιάξω
Πάνω από στέγες και ταράτσες υπουργείων
Τα πάντα ελπίζοντας, τίποτα προσδοκώντας
Θα μ’ απαντήσει ........... αυτός
Κι ο σπίκερ κάποιας τηλεόρασης
Το πρωτογέννητο του χρόνου «Δημοκράτη» θα προτείνει να βαπτίσουν
Γιατί έτσι είμαστε εμείς
Άμα λάχει αλλάζουμε και ονόματα στους δρόμους
«Πλατεία Δημοκρατίας», πρώην «21ης Απριλίου»
Πιο πρώην «Ιωάννου Μεταξά»
Το κοριτσάκι μας «Ελευθερία»
Μωρέ τι γενναίος λαός που είμαστε
Φανφάρες και λάβαρα μπροστά
Και Θεοδωράκης και αντάρτικα και αλλαγές και λάβαρα
Απ’ όλα έχει ο μπαξές
Και καπνός στη 1η τουφεκιά
Και μετά «Οδός Ηρώων Πολυτεχνείου»
Το μάθαμε πια: λύση απλή σωστή και εύκολη