
12/12= 100%
Μάτια σαν ελπίδα,
στο σκοτάδι μου παγίδα,
μάτια γαλανά.
Μάτια σαν ανεμοζάλη,
που με ταξιδεύεις πάλι,
λόγια σαν ανεμοζάλη
τάχα ποιός σκορπά.
Άκου μια φορά τη μεθυσμένη σου καρδιά,
άκου μια φορά και τη δική μου,
κι έλα να με βρεις,
έλα να καείς
σα φεγγάρι πάνω στο κορμί μου.
Άκου μια φορά τη μεθυσμένη σου καρδιά,
άκου μια φορά και τον καϋμό μου,
κι έλα να με βρεις,
πάλι να μου πεις,
πως δεν ήταν ψέμα τ’ όνειρό μου.
Δώρα στοιχειωμένα,
τόσα βάσανα για μένα
άδικα σκορπάς.
Ο καιρός κάτι σου λέει,
σα βεγγαλικό σε καίει,
πάψε να γελάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου