
Δεν με χωράει το σπίτι μου
και βγήκα στο σεργιάνι.
Βουίζουνε οι γειτονιές
και η καρδιά τα χάνει.
Ρίχνω σπάγγο να σε δέσω
ήλιε μου στον ουρανό.
Μην μου φύγεις κι απομείνει
τ’ όνειρο μου σκοτεινό
Είναι ανοιχτά τα χέρια μου
σα δυο φτερά μεγάλα.
Θ’ ανέβω μιά, θ’ ανέβω δυό
στου ουρανού τη σκάλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου