Η 2η ποιητική συλλογή του Άκου Δασκαλόπουλου ονομαζόταν «Το Φύλλωμα» και εκδόθηκε το 1970. Περιελάμβανε 31 ποιήματα και τυπώθηκε σε 400 αντίτυπα.
28 Φεβ 2009
Πάω να πω στη μάνα μου

Λάμπουν του Μάη οι ακρογιαλιές και λαχταράς καρδιά μου
Χρυσό φλουρί η θάλασσα πότε θαρθείς κοντά μου.
Πάω να πω στη μάνα μου το σπίτι να στολίσει.
Φέρνει ο μαΐστρος τα παιδιά κι ο γιαλός θ’ ανθίσει.
Σκύβω φιλώ τα κύματα, γλυκό πικρό λουλούδι.
Βλέπω καπνό στο πέλαγο, στον ουρανό τραγούδι.
27 Φεβ 2009
Πούναι τα χρόνια

2/12= 16,6%
Πήγα στα μέρη που σε είχα πρωτοδεί
μικρό κορίτσι ήσουν κι ήμουνα παιδί
Πού 'ναι τα χρόνια ωραία χρόνια
που 'χες λουλούδια μες στην καρδιά
πού 'ναι η αγάπη γλυκιά μου αγάπη
να μας ζεστάνει στην παγωνιά
Στ' αρχοντικό σου το σπιτάκι το φτωχό
ήρθα να κλάψω με παράπονο πικρό
Πού 'ναι τα χρόνια ωραία χρόνια
που 'χες λουλούδια μες στην καρδιά
πού 'ναι η αγάπη γλυκιά μου αγάπη
να μας ζεστάνει στην παγωνιά
Κλεισμένη η πόρτα και χαμένα τα κλειδιά
βρέχει στους δρόμους και στην άδεια μου καρδιά
25 Φεβ 2009
Μούδωσε ο πλάστης την καρδιά

2/12= 16,6%
Μου δωσ’ ο πλάστης στην καρδιά και συ αγάπη δώσ' μου
δώσ' μου κουράγιο να διαβώ τη σκοτεινιά του κόσμου
Κάθε σου χαρά είναι χαρά για μένα
ήρθες κι έσβησες με μιας τα περασμένα σε μια βραδιά
Κάθε σου φιλί μες στην καρδιά τραγούδι
κάθε δάκρυ σου στην ερημιά λουλούδι στην ερημιά
Μου δωσ’ ο πλάστης στην καρδιά πίσω θε να την πάρει
μα εγώ τη ρίχνω στη φωτιά για τη δική σου χάρη
24 Φεβ 2009
Η Μύκονος κάνει πανιά

Μύκονο άσπρη φρεγάτα, μεθυσμένη απ’ ασβέστη και φιλί.
Έρχεται πάλι χειμώνας και θα φύγω σαν έρημο πουλί .
Έξω από το λιμάνι καρτερούνε οι ανέμοι οι πικροί,
για να με πάρουνε πέρα μας χωρίζουνε Μύκονο μικρή.
Έλα να βάλεις δυό πανιά
κι ένα σκοινί στη πλώρη,
να σε γυρίζω στο ντουνιά
τ’ αρχιπελάγου κόρη.
Σε παγερή πολιτεία και στα φώτα τα κρύα σα θα βγω,
σε παγωμένες αγάπες, παγωμένες ματιές θε να πνιγώ.
Μύκονο πέτρινο αστέρι, μεσημέρι καυτό πελαγινό,
βαρκούλα θα σε στολίσω, για ταξίδι κινάμε γιορτινό.
23 Φεβ 2009
Σιγά μιλούσες

Σιγά μιλούσες και κοιτούσα
τη θάλασσα τον ουρανό.
Σιγά μιλούσες και πονούσα
για τον πικρό μας χωρισμό.
Με τι καρδιά ζητάς να φύγω και πίσω να μην ξαναδώ;
Στα χέρια μου έχω τα φιλιά σου, τα δάκρυα και τον σπαραγμό.
Τα μάτια έχεις καρφωμένα
στο χώμα και δε μου μιλάς,
Δε θες να δεις, πως σ’ αγαπάω,
δε θες να δεις, πως μ’ αγαπάς.
Ετικέτες
1969,
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ,
ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑΔΗ Π.,
ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΓΚΟΥΜΑΣ Γ.
Άστρο παλληκάρι

1/12= 8,3%
Έχω ένα άστρο παλληκάρι.
Ποιά γειτονιά θα μου το πάρει;
Ποιό σπίτι θάχει τη χαρά;
Ποιά κόρη θα γενεί κυρά;
Γύρε κοιμήσου ν’ αντριέψεις
και σούχω γω ότι γυρέψεις:
χρυσό καΐκι στο γιαλό
για τόπι τον αυγερινό.
Κοιμήσου εσύ μελιού μου βρύση,
γίνε ψηλό σαν κυπαρίσσι.
Στόμα γλυκό, ρόδινη αυγή,
του γέλιου μου κρυφή πηγή.
Για πες μου άστρο παλληκάρι,
ποιά γειτονιά θε να σε πάρει;
Ποιό σπίτι θάχει τη χαρά;
Ποιά κόρη θα γενεί κυρά;
Ετικέτες
1969,
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ,
ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ ΧΩΜΑΤΑ Κ.,
ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΣ Γ.
20 Φεβ 2009
Στο Περιστέρι / Στον Αη Νικόλα

Στον Αη Νικόλα
Περνώ συχνά, περνώ και δεν αντέχω
το σπίτι σου να βλέπω σκοτεινό
στο πέλαγο το νου μου πάντα έχω
να ταξιδεύεις άστρο μακρινό.
Βάζω στα βράχια σημάδι,
βάζω φωτιά στην αγάπη μου,
άμα τα δεις κι είναι βράδυ,
να βρεις το δρόμο αγάπη μου.
Στον Αη Νικόλα πέταξα καντήλι,
νάρθεις ξανά με τον καλό νοτιά.
Μ’ ένα φιλί, φιλί γλυκό στα χείλη
θα πάρω της καρδιά σου τη φωτιά.
18 Φεβ 2009
Κρίμα το παλικάρι

Αν σε ρωτήσουνε, γιατί ο χάρος να με πάρει,
να πεις πως ήμουν άνεμος κι εσύ ήσουνα κλωνάρι
Αν τύχει και με δουν νεκρό στα πόδια σου πεσμένο,
να πεις πως ήσουνα φωτιά κι ήμουν κλωνί καμένο.
Όταν σου πουν αγάπη μου «κρίμα το παλικάρι»,
να πεις πως ήμουν σκοτεινιά κι εσύ ήσουν το φεγγάρι.
Ετικέτες
1969,
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ,
ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ Μ.,
ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ Μ.
11 Φεβ 2009
Κι αν βγει ο ήλιος δυό φορές / Εγώ κι η Κατερίνα

4/12= 33%
Εγώ κι η Κατερίνα
Πουλάκι ο νους μου και τριγυρνά
στην παιδική μας τη γειτονιά.
Πειραιά και Αθήνα,
περνάγαμε όλοι φίνα
εγώ κι η Κατερίνα
κι η άλλη συντροφιά.
Πειραιά και Αθήνα
με τα παιδιά εκείνα,
που τάχω στην καρδιά μου
κι ας είναι τώρα μακριά.
Γιορτή στον ήλιο, ξυπολησιά
τραγούδι γέλιο και αγκαλιά.
Κι αν βγει ο ήλιος δυό φορές
Για χάρη σου νυχτώθηκα,
στην παγωνιά κλειδώθηκα.
Για χάρη σου, λουλούδι μου
αρχίζω το τραγούδι μου.
Τώρα με την ξαστεριά
έβγα στην ανηφοριά.
Κι εγώ θα σ' αγαπάω
είτε θες είτε δε θες
ακόμα κι αν ο ήλιος βγει
μια μέρα δυο φορές.
Για χάρη σου, μα το Θεό
κρυώνω τώρα στο στενό.
Για χάρη σου, αχ μάτια μου
δακρύζουνε τα μάτια μου.
Ετικέτες
1969,
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ,
ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ Μ.,
ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΓΛΕΖΟΣ Γ.
8 Φεβ 2009
Αυγερινά μου μάτια / Μίλα μου για την άνοιξη

4/12= 33%
Μίλα μου για την Άνοιξη
όταν με βλέπεις μόνο.
Μίλα μου για την Άνοιξη
να λησμονώ τον πόνο.
Ένα κλωνάρι φεγγαριού
καρφώνω στα μαλλιά σου,
να 'ναι δροσιά τα χάδια σου
κι αστέρια τα φιλιά σου.
Μίλα μου για την Άνοιξη
καλό γλυκό μου στόμα,
μίλα μου όπως η βροχή
μιλά σιγά στο χώμα.
Ένα κλωνάρι φεγγαριού
καρφώνω στα μαλλιά σου,
να 'ναι δροσιά τα χάδια σου
κι αστέρια τα φιλιά σου.
Αυγερινά μου μάτια
Ξενύχτησα για χάρη σου,
με πότισε τ’ αγιάζι,
μα τώρα πούσαι πλάϊ μου
καλή μου δε με νοιάζει.
Φέγγει το καμαράκι μας
αυγερινά μου μάτια,
πίκρες και πόνοι ράγισαν,
γινήκανε κομμάτια,
αυγερινά μου μάτια.
Η πόρτα μας μισάνοιχτη,
η παναγιά δακρύζει.
Σαν ήλιος η αγάπη σου
το σπίτι μας φωτίζει.
Ετικέτες
1969,
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ,
ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ Μ.,
ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ Μ.
6 Φεβ 2009
Καράβι αραγμένο

5/10= 50%
Καράβι αραγμένο το καντήλι στη γωνιά
φωνή καμιά τη νύχτα
Τα λόγια που μου είπες πριν τα πάρει η λησμονιά
μες την καρδιά μου ρίχτα
Πήραν φωτιά τα χέρια μου, μάνα μου να σε κάψω
κι αν μ’ αγαπάς κοντά σου θα κοιμηθώ
κι αν με πονάς κοντά σου θα κλάψω
Η φλόγα χαμηλώνει, η καρδιά μου λαχταρά
Χριστέ μου, μην τελειώσει
Βαθύ φιλί στα χείλη πριν να φύγει η νυχτιά
και μόνο μη μ’ αφήσει
Πήραν φωτιά τα χέρια μου, μάνα μου να σε κάψω
κι αν μ’ αγαπάς κοντά σου θα κοιμηθώ
κι αν με πονάς κοντά σου θα κλάψω
Ετικέτες
1969,
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ,
ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Γ.,
ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΚΟΚΟΤΟΣ Λ.
3 Φεβ 2009
Όσα δε βάνει ο λογισμός

5/10= 50%
Όσα δε βάνει ο λογισμός
μες στην καρδιά μου κρύβω
Γι' αυτό δεν έχω υπομονή
και όλο ζητώ να φύγω
Δώσ' μου ένα δρόμο, δρόμο ανοιχτό
ν' απλώσω τη ζωή μου
Δώσ' μου δυο λόγια,
λόγια της καρδιάς
παρηγοριά στερνή μου
Ό,τι στο νου μου απόμεινε
απ' το στερνό σου χάδι
μες στ’ άσπρο το μαντήλι μου
μαζεύω αυτό το βράδυ
Ετικέτες
1969,
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ,
ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Γ.,
ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΚΟΚΟΤΟΣ Λ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)