
12/12 = 100%
Τραγούδαγα μια χαραυγή
και μ’ άκουσε η πλάση,
μα πριν να πω μια προσευχή
η νύχτα μ’ είχε φτάσει.
Και περπατώ στη παγωνιά,
μπαίνω στη καταιγίδα,
υπομονή και σεις πουλιά
πιασμένα στη παγίδα.
Δένω σφιχτά τα χέρια μου
κλειδώνω τη φωνή μου,
δεν ξέρεις τα νυχτέρια μου
και την απαντοχή μου.
Δάκρυα πίνω και μεθώ
σε μαύρο πλάϊ βράχο,
δε μάλωσα με το Θεό
με τους ανθρώπους τάχω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου